Marlene Dumas
Marlene Dumas (Kaapstad, ZA, 1953) is geïnteresseerd in de relatie tussen beeld en tekst, interpretatie en verbeelding. De motieven in haar schilderijen en tekeningen, die meestal zijn gewijd aan de menselijke vorm, zoals portretten en naakten, worden vaak geïnspireerd door afbeeldingen uit de populaire media en de kunstgeschiedenis. Ze worden echter getransformeerd door het fysieke schilderproces zelf. Haar onderwerp is de tragisch-komische zintuiglijkheid van ons bestaan.
De werken van Dumas die voor deze tentoonstelling zijn geselecteerd, bestaan uit tekeningen uit de serie Underground, waaronder een portret van de kunstenaar Maria Roosen. Helena, de jonge dochter van Dumas, toen 5 jaar oud, mocht zwart-wit inkttekeningen van haar moeder naar eigen wens bewerken. Zij deed het spelenderwijs, door kleur en glitter toe te voegen. Dit werk was voor het eerst te zien in de tentoonstelling Marlene Dumas, Maria Roosen, Marijke van Warmerdam tijdens de 46e Biënnale van Venetië in het Nederlands Paviljoen in 1995.
Ook is het schilderij Persona te zien, dat voor het eerst getoond werd was als het slotstuk van de tentoonstelling open-end in Palazzo Grassi in Venetië in 2022. Dit werk is geïnspireerd door een beeldhouwwerk van Rodin uit zijn serie The Gates of Hell. Het is opnieuw verbonden met Venetië, de stad van weemoed en glas, waar zowel het werk van Dumas als Roosen voor het eerst bewust samen werden tentoongesteld. Persona is geschilderd met verdunde olieverf, waardoor het gezicht doorzichtig als glas lijkt.
Na haar opleiding in Beeldende Kunst aan de Universiteit van Kaapstad (1972-1975) en haar residence bij de Ateliers '63 in Haarlem (1976-1978), vestigde Marlene Dumas zich in Amsterdam.
Marlene Dumas (b. 1953, Cape Town, ZA) is interested in the relationship between image and text, interpretation and imagination. The motifs in her paintings and drawings, mostly devoted to the human form, such as portraits and nudes, are often inspired by images from popular media and art history. However, they are transformed by the physical painting process itself. Her subject matter is the tragic-comic sensibility of our existence.
The works by Dumas selected for this exhibition consist of drawings from the Underground series, including a portrait by the artist Maria Roosen. Helena, Dumas' young daughter, then 5 years old, was allowed to edit black-and-white ink drawings by her mother to her own liking. She did it playfully, adding color and glitter. This work was first shown in the exhibition Marlene Dumas, Maria Roosen, Marijke van Warmerdam during the 46th Venice Biennale at the Dutch Pavilion in 1995.
Also on view is the painting Persona, first shown as the final piece of the exhibition open-ended at Palazzo Grassi in Venice in 2022. This work was inspired by a sculpture by Rodin from his series The Gates of Hell. It is reconnected to Venice, the city of melancholy and glass, where both Dumas' and Roosen's work were first deliberately exhibited together. Persona is painted with thinned oil paint, making the face appear transparent as glass.
Following her training in Fine Arts at the University of Cape Town (1972-1975) and her residency at the Ateliers '63 in Haarlem (1976-1978), Marlene Dumas settled in Amsterdam.