TEKENINGEN / DRAWINGS
Studie met tekst, tekening, 32,5 x 23,5 cm, ca 1926.
Collectie Museum de Fundatie, Zwolle en Heino/Wijhe
Fotograaf: onbekend
Charlotte van Pallandt had altijd graag en veel getekend, op groot formaat maar ook in minuscule schetsboekjes. Op sommige vellen papier tekende zij verschillende studies van hetzelfde model, dat steeds vanuit een andere plaats is bekeken. Voor de oorlog begon zij met goed zichtbare constructielijnen te werken. Deze dienden als technische hulpmiddelen die in de compositie de interne verhoudingen aangeven. Zij beschouwde haar tekeningen niet als op zichzelf staande kunstwerken, maar nadrukkelijk als voorstudies, hoewel zij ze dikwijls exposeerde in combinatie met beelden. In 1948 was de Trouw-recensent A.M. Braakensiek onder de indruk van de tekeningen die zij op een expositie zag: ‘Het mooist heb ik echter de figuurtekeningen gevonden, die gevoelig zijn uitgevoerd, prachtig van lijn zijn en iets gracieus Frans hebben’. Hoe Charlotte van Pallandt over deze ‘studies zonder waarde’ dacht, bewijst een naoorlogse tekening waarop zij het kattenbelletje ‘Douwe Echberts coffie’ noteerde. Soms was een schets van een naaktmodel van onder tot boven voorzien van aantekeningen - in het Frans of in het Nederlands of in beide talen -, waar zij bij het maken van een beeld op moest letten. Behalve dat zij zichzelf aanwijzingen geeft, of haar leermeesters citeert, analyseert zij soms haar eigen werk. In het voorjaar van 1960 was er een expositie op de Rijksacademie te zien, getiteld ‘Equilibre’, gewijd aan twee- en driedimensionale schetsen. Een recensent noemde de spontane tekeningen van Charlotte van Pallandt ‘roekeloos rake naaktschetsen’.
Charlotte van Pallandt had always enjoyed drawing, and spent a lot of her time on it, producing drawings that ranged from large formats to minuscule sketchbooks. On some sheets she would draw several studies of the same model, each from a different angle. Before the war she began working with clearly visible structural lines, which served as a technical aid that indicated the internal ratios. She regarded her drawings not as artworks in themselves but as preliminary studies, although she would generally exhibit them in combination with her sculptures. In 1948 A.M. Braakensiek, reviewer for Trouw newspaper, was impressed by the drawings she saw at an exhibition: ‘However, what I enjoyed most were the figure sketches, which are sensitively executed, with beautiful lines and a certain graceful French aspect’. Charlotte van Pallandt’s view of these ‘studies of no value’ is illustrated by a drawing from after the war on which she had jotted down ‘Douwe Echberts coffie’.
Sometimes a sketch of a life model was covered from top to bottom with notes – in French or Dutch or both – intended for the sculpting process. In spring 1960 there was an exhibition at the Rijksacademie entitled ‘Equilibre’, devoted to two- and three-dimensional sketches. A reviewer called Charlotte van Pallandt’s spontaneous drawings ‘mercilessly life like nude sketches’.