Menu
Terug

CHARLOTTE VAN PALLANDT-PRIJS / -PRIZE

De kunstenares te midden van vijf Charlotte van Pallandt-prijswinnaars, 1986.
Fotograaf: Maarten Jager

In het midden van de jaren ’70 besloot Charlotte van Pallandt een (in principe) driejaarlijkse kunstprijs in het leven te roepen voor jonge Nederlandse beeldhouwers. Haar vriendin Jeanne Bieruma Oosting ging haar voor. Zij had in 1968 bij haar 70ste verjaardag de Jeanne Oosting Prijs voor aquarel en olieverf ingesteld, een aanmoedigingsprijs voor jongeren. Bij Charlotte van Pallandt draaide het om een geldprijs voor beeldhouwers. Zij stelde tevens een bedrag beschikbaar voor het organiseren van een tentoonstelling. Deze vindt sinds 2009 plaats in Museum Beelden aan Zee. Een kwaliteit die bij de beoordeling van een stuk zwaar woog, was de ‘ware’ bezieling die een kunstwerk uit moest dragen. De jurering moest gedaan worden door kunstenaars. Telkens kreeg de laatste winnaar van de prijs een plaats in de jury, een bijzondere formule. Haar neef Jan de Smeth bracht de statuten onder in een stichting en nam het voorzitterschap van de Charlotte van Pallandt-prijs op zich en deze functie zou ook in de toekomst door een familielid worden ingevuld. Hij hield toezicht op de financiën en zorgde ervoor dat de prijs gecontinueerd kon worden. De eerste jaren waren de winnaars allen beeldend kunstenaars die waren opgeleid aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Later kwam het accent steeds minder op figuratieve kunst te liggen. De meest recente winnaar, de Eindhovense kunstenaar Vincent Dams, creëert een divers oeuvre, waarin o.a. schilderijen, driedimensionaal werk en installaties een rol spelen. Eja Siepman van den Berg was in 1978 de eerste prijswinnaar. Zij kreeg landelijke bekendheid met het beeld ‘Staand meisje’ aan de Utrechtse Maliebaan, maar won de prijs voor haar gehele oeuvre. Zij kwam als eerste kunstenaar in de commissie. Van de 2000 gulden die zij won, kocht zij een beeldje van Charlotte van Pallandt met wie zij bevriend raakte en die zij nog steeds bewondert. In 2004 nam Leila de Vos van Steenwijk het voorzitterschap van het bestuur over van haar oom Jan de Smeth. Om het initiatief van haar oudtante te bestendigen streeft Leila de Vos van Steenwijk ernaar om niet alleen met Museum Beelden aan Zee samen te werken maar ook met het Stokroos Fonds in Utrecht, dat vrijwel hetzelfde doel nastreeft en wiens commissielid André Kruysen bovendien in 1998 met de Charlotte van Pallandt-prijs werd onderscheiden.


In the mid-1970s Charlotte van Pallandt decided to establish a prize for young Dutch sculptors which would in principle be awarded every three years. Her friend Jeanne Bieruma Oosting had done the same in 1968, establishing the Jeanne Oosting Prize for watercolours and oil painting as an incentive for young artists, to mark her 70th birthday. TheCharlotte van Pallandt Prize would include a sum of money for the winning sculptor. She also made a sum available for an exhibition, which has taken place at museum Beelden aan Zee since 2009. One quality that would weigh heavily in the assessment the entries would be the ‘true’ passion the sculpture should reflect. The judging would be performed by artists, and the winner would always be on the jury for the following award, which was a unique arrangement. Charlotte’s nephew Jan de Smeth set up a foundation and assumed
the chairmanship of the Charlotte van Pallandt Prize, a role that would remain in the family in the future. He oversaw the finances and ensured the continuity of the prize. The first few prizes were all awarded to artists who had trained at the Rijksacademie in Amsterdam. Later the emphasis shifted away from figurative art. The most recent winner, Vincent Dams of Eindhoven, has a varied body of work that includes paintings, three-dimensional work and installations. Eja Siepman van den Berg was the first winner in 1978. She was known in the Netherlands for her ‘Standing Girl’ on Maliebaan in Utrecht, but she won the prize for her entire oeuvre. Eja Siepman van den Berg was the first artist to join the jury. She used her 2000 guilders in prize money to buy a small sculpture by Charlotte van Pallandt, with whom she became friends, and whom she still admires. In 2004 Leila de Vos van Steenwijk took over as chair of the foundation, succeeding her uncle Jan de Smeth. To consolidate her great-aunt’s initiative, alongside the partnership with Museum Beelden aan Zee Leila de Vos van Steenwijk is also attempting to forge an alliance with the Stokroos Fund in Utrecht, whose goals are virtually identical, and whose committee member André Kruysen won the Charlotte van Pallandt Prize in 1998.