Terug

Schilder, beeldhouwer en architect

Rudi van de Wint

Rudi van de Wint (1942-2006) was zowel schilder, beeldhouwer als architect. In 1980 trekt hij zich, als een onderzoeker in zijn laboratorium, terug in duingebied De Nollen bij Den Helder. Hier ontstaat zijn levenswerk; in samenhang met het duinlandschap creëert hij schilderijen, beelden en monumentale bouwwerken tot één groot totaalkunstwerk. Van de Wint experimenteert met basale ervaringen van donker en licht, kleur, ruimte en schaal en hij transformeert De Nollen tot een gecombineerd kunst- en natuurproject.

Van der Wints fascinatie voor de wonderen van de natuur zijn terug te zien in zijn reusachtige schildersdoeken. De grote werken in de zaal van de Tweede Kamer zijn hiervan het meest bekend. Hij onderzoekt de verhouding tussen licht en donker en spreekt zijn ontzag uit voor thema’s als licht en lucht. Het werk Sunrise uit 1976-1977 strekt zich als een horizon voor de beschouwer uit. Het lijkt alsof deze met zijn knieën in het water staat, met de rug naar de zee, en de zon ziet opkomen boven het strand en de duinen. Uit de zachtgele nevels doemt een voorzichtige ruimte op. Als voorbode van een nieuwe dag waarvan men niet weet wat deze gaat brengen…

_{Rudi van de Wint, Sunrise,1976-1977.}

Rudi van de Wint (1942-2006) was a painter, sculptor and architect. In 1980 he withdrew to the dunes of De Nollen near Den Helder, like a researcher secluding himself in his laboratory. It was there that he created his life’s work. In interaction with the dune landscape, he made paintings, sculptures and monumental structures that together formed a single large Gesamtkunstwerk, or ‘total artwork’. Van de Wint experimented with basic perceptions of dark and light, colour, space and scale, transforming De Nollen into a combined art and nature project.

Van der Wint’s fascination with the wonders of nature can be seen in his gigantic paintings. The large works in the chamber of the House of Representatives at the Dutch parliament are the best known. He explored the relationship between light and dark, expressing his awe of things like light and air. Sunrise of 1976-1977 extends before the viewer like a horizon. It is as if we were standing up to our knees in the water, our backs to the sea, watching the sun rise above the beach and the dunes. A tentative space looms out of the pale yellow mist, heralding a day that will bring who knows what…