Terug

9. RIJ VAN ELF POPULIEREN IN ROOD, GEEL, BLAUW EN GROEN / ROW OF ELEVEN POPLARS IN RED, YELLOW, BLUE AND GREEN

Piet Mondriaan

• 1908, olieverf op doek

• 69 x 112 cm

Dit gloeiende avondlandschap met zijn expressionistische, feestelijke kleuren is een sleutelstuk in het oeuvre van Mondriaan. Het markeert de overgang van zijn tamelijk traditionele vroege werk naar zijn latere abstracte schilderijen. Al eerder had hij in landschappen geëxperimenteerd met bijzondere gezichtspunten en beelduitsnedes, maar hier verlaat hij definitief de realistische weergave van de ruimte. Opvallend is dat er nauwelijks diepte wordt gesuggereerd in dit schilderij. De nadruk ligt op het silhouet van de bomen en de horizontale en verticale lijnen van de compositie. De lichtgevende oranjerode boomstammen en hun spiegeling in het Gein vormen een bijna abstract  lijnenspel. Zij lijken Mondriaans zoeken naar ‘de omhooggaande weg, van de stof af’ te illustreren. Dit schilderij toont duidelijk de invloed van het luminisme: de grove stippeltechniek gecombineerd met intense kleuren die opgang maakte in de Nederlandse avant-garde onder aanvoering van Jan Sluijters en Jan Toorop. Mondriaan veranderde zijn manier van schilderen nogal abrupt, zoals dit schilderij getuigt: hij zette het landschap aanvankelijk op in groenen en bruinen. Na een bezoek aan Toorop in Zeeland schilderde hij alles over in stralende kleuren. Op zijn weg naar abstractie zou Mondriaan zich later verdiepen in het kubisme.

1908, oil on canvas
69 x 112 cm

This glowing evening landscape with its cheerful, expressionistic colours, is a key work in Mondrian’s oeuvre, marking the transition from his fairly traditional early work to his later abstract paintings. He had experimented in earlier landscapes with unusual perspectives and cropping, but here he finally abandoned the realistic depiction of space. Most notably, there is almost no suggestion of depth in this painting. The emphasis is on the silhouette of the trees and the horizontal and vertical lines in the composition. The luminous tree trunks and their reflections in the river Gein create an almost abstract play of lines. They seem to illustrate Mondrian’s search for ‘the road upwards, away from the material’. This painting clearly shows the influence of luminism: the coarse dotting technique combined with intense colours that was popularised among the Dutch avant-garde by Jan Sluijters and Jan Toorop. Mondrian changed his way of painting fairly abruptly, as evidenced by this work. He originally set out the landscape in greens and browns, but after a visit to Toorop’s studio in Zeeland he painted over everything in radiant colours. Later in his journey to abstraction Mondrian would explore cubism.